Τι είναι η κρυψορχία;

Η απουσία του όρχεως από το ημιόσχεο. Πραγματική κρυψορχία έχει το αγόρι που ο ανερχόμενος όρχις δεν έχει αγγεία με αρκετό μήκος για να κατέβει και αγκυρωθεί μέσα στο όσχεο. Σε αυτή τη περίπτωση ο όρχις μπορεί να ψηλαφάται στη βουβωνική περιοχή ή να εντοπίζεται υπερηχογραφικά ενδοκοιλιακά. Όταν ο όρχις παραμένει στο όσχεο μετά από έλξη και ανεβοκατεβαίνει είναι ανελκόμενος ή ανασπώμενος. Αυτό συμβαίνει είτε γιατί ο όρχις δεν έχει καθόλου αγκύρωση στο όσχεο, είτε γιατί έχει μια πολύ χαλαρή αγκύρωση (μακρύς οίακας), είτε γιατί υπάρχουν ισχυρά αντανακλαστικά έλξης των κρεμαστήριων μυικών ινών, είτε γιατί υπάρχει συνδυασμός αυτών των παραγόντων.

Γιατί είναι σημαντικό να ευρίσκονται οι όρχεις στο όσχεο;

Η αποβολή θερμοκρασίας από τις ρυτίδες του όσχεου εξασφαλίζει χαμηλότερη θερμοκρασία στους όρχεις. Αυτή η θερμορύθμιση έχει τεράστια σημασία για τη λειτουργία των όρχεων που είναι η παραγωγή ορμονών και σπερματοζωαρίων. Κάθε αύξηση θερμοκρασίας σε περίπτωση κρυψορχίας επηρεάζει αρνητικά τη δομή, ανάπτυξη και λειτουργία των όρχεων. Σε ετερόπλευρη κρυψορχία μπορεί να παρατηρηθούν μη αναστρέψιμες επιπτώσεις. Υποπλασία και πλαδαρότητα του όρχεως, διαταραχές αριθμού και κινητικότητας σπερματοζωαρίων και από τους δύο όρχεις, είναι συχνές επιπλοκές που προκαλούν ψυχολογικά προβλήματα και υπογονιμότητα. Μακροχρόνιες έρευνες έχουν αποδείξει ότι ο όρχις που βρίσκεται εκτός οσχέου έχει μεγαλύτερο κίνδυνο για τραυματισμό, συστροφή και ανάπτυξη καρκίνου.

        Πότε χειρουργείται το αγόρι με κρυψορχία;

Η πραγματική κρυψορχία χειρουργείται στην ηλικία του 1 έτους. Όσο μικρότερη του 1 έτους είναι η ηλικία του αγοριού που θα χειρουργηθεί για κρυψορχία εξ αιτίας σύστοιχης βουβωνοκήλης, ενδοκοιλιακού ή ατροφικού όρχεως, τόσο μεγαλύτερο είναι το ρίσκο ιατρογενούς ατροφίας του όρχεως από ακούσια βλάβη στα αγγεία τροφοδοσίας. Ο ανασπώμενος ή ανελκόμενος όρχις χειρουργείται όταν το αγόρι είναι στην ηλικία 1 έτους μέχρι 2,5-3 ετών ή στη πρώιμη σχολική ηλικία. Σε μερικά αγόρια μπορεί αρχικά να μην έχει εντοπισθεί η απουσία αγκύρωσης του όρχεως στο όσχεο και να παρατηρηθεί πραγματική κρυψορχία στην ηλικία 7-10 χρονών. Αυτό γίνεται γιατί στο παιδί αυξάνεται το ύψος με έντονο ρυθμό, ενώ απουσιάζει η άγκυρα του όρχεως. Αγκύρωση όρχεων και ορμονικοί παράγοντες συμβάλλουν στην επιμήκυνση των σπερματικών αγγείων κατά την ανάπτυξη του παιδιού. Σε τέτοια περίπτωση οι γονείς δεν κατανοούν εύκολα γιατί προέκυψε η κρυψορχία, η οποία και θα χειρουργηθεί σε όποια ηλικια διαγνωσθεί. Δυσκολία παρατηρείται επίσης στην αρχική διάγνωση «κενό ημιόσχεο» ή «κρυψορχία», εξ αιτίας ενδομήτριας συστροφής και προγεννητικής ατροφίας όρχεως στο ημιόσχεο. Σε αυτή τη περίπτωση είναι απαραίτητη η παιδοχειρουργική εκτίμηση και η πραγματοποίηση επέμβασης στην ηλικία του 1 έτους.

Ποια είναι η καλύτερη τεχνική για την εγχείρηση κρυψορχίας;

Η εγχείρηση κρυψορχίας πραγματοποιείται σήμερα με ποικίλους τρόπους. Παλαιές και νέες τεχνικές προβάλλονται, συζητιώνται και δοκιμάζονται στη πράξη. Στόχος όλων των τεχνικών είναι ο συνδυασμός ελάχιστου χρόνου επέμβασης και νοσηλείας (minimal invasive surgery), μικρότερου μετεγχειρητικού πόνου και περιορισμού των επιπλοκών. Η καλύτερη τεχνική είναι αυτή που γνωρίζει καλύτερα ο παιδοχειρουργός. Χωρίς επιφυλάξεις, είναι η τεχνική με αρχές και κανόνες επαρκούς εκπαίδευσης, που προσφέρει καταξιωμένη εμπειρία, αποδεκτά και άριστα αποτελέσματα σε κάθε παιδί με κρυψορχία, ανεξαρτήτως ηλικίας και βάθους χρόνου.

           Ποια τεχνική εγχείρησης εφαρμόζω για τη κρυψορχία;

Τη τεχνική εγχείρησης για κρυψορχία που με απόλυτη επιτυχία εφαρμόζουν τα εθνικά και διεθνή εξειδικευμένα παιδοχειρουργικά κέντρα. Οι τομές είναι μικρές και ανάλογες του μεγέθους του όρχεως. Η τεχνική είναι ελάχιστα επεμβατική, η εγχείρηση διαρκεί περίπου 40 λεπτά, η απώλεια αίματος είναι 3-4 σταγόνες, τα εργαλεία, ράμματα και αναλώσιμα είναι ειδικά παιδοχειρουργικής, που παρέχουν μέγιστη ακρίβεια και αποτελεσματικότητα. Στόχος είναι η αποφυγή κάκωσης των ιστών που θα εξασφαλίσει ελάχιστο μετεγχειρητικό άλγος και ασφαλές αποτέλεσμα χωρίς επιπλοκές.

Μετά από μικρή τομή στο δέρμα στη βουβωνική περιοχή, ανοίγεται το πρόσθιο τοίχωμα του βουβωνικού σωλήνα, παρασκευάζεται και έλκεται ο σπερματικός τόνος με το σύστοιχο όρχι. Ελευθερώνεται ο όρχις από τη παθολογική θέση. Παρασκευάζεται, απολινώνεται και αφαιρείται, αν συνυπάρχει, ο περιτοναΪκός σάκκος. Επιμηκύνεται με επιμέλεια και ασφάλεια ο σπερματικός τόνος. Ακολουθεί τοποθέτηση του όρχεως στο σύστοιχο ημιόσχεο με τη βοήθεια μια επίσης μικρής τομής στο ημιόσχεο και με ένα ράμμα στην είσοδο εμποδίζεται η πιθανότητα εξόδου του όρχεως. Τέλος, γίνεται πλαστική αποκατάσταση στο βουβωνικό σωλήνα και διενεργείται ενδοδερμική ραφή στο δέρμα, μετά από περιοχική αναλγησία

Στη περίπτωση που ο όρχις είναι ενδοκοιλιακός, υπάρχουν 3 επιπλέον επιβαρυντικοί παράγοντες. Η μικρή ηλικία, η μεγάλη απόσταση του όρχεως από το ημιόσχεο και η έξοδος του από τη κοιλιά. Η τεχνική σε αυτή τη περίπτωση περιλαμβάνει τη παρασκευή και διάνοιξη του λεπτού περιτοναϊκού κηλικού σάκκου και τη τοποθέτηση ενός ατραυματικού ράμματος ανάμεσα σε όρχι και επιδιδυμίδα. Ακολούθως, με προσεκτική και διαλυματική έλξη του σπερματικού τόνου επιχειρείται αποκόλληση των σπερματικών αγγείων και του πόρου από το περιτόναιο. Γίνεται απολίνωση και εκτομή του κηλικού σάκκου. Με ευγενικές κινήσεις ελευθερώνονται τα σπερματικά αγγεία οπισθοπεριτοναϊκά και επιμηκύνονται τόσο ώστε ο όρχις να τοποθετηθεί στο ημιόσχεο. Ο όρχις εντός του οσχέου δεν καθηλώνεται με ράμμα. Σε περίπτωση βραχέως σπερματικού τόνου ο όρχις καθηλώνεται εκτός οσχέου όπου εξασφαλίζεται η καλύτερη αιμάτωση και τροφοδοσία του με ένα ράμμα και με νέα επέμβαση μετά από 6 μήνες, επιχειρείται η οριστική κάθοδος του στο ημιόσχεο. Τα σπερματικά αγγεία δεν πρέπει να έχουν τάση. Αν υπάρχει τάση ή υποπλασία αγγείων ενδεχομένως να προκαλέσουν ισχαιμία και ατροφία στο όρχι.

Τι γίνεται μετά την εγχείρηση για κρυψορχία;

Με τη συγκεκριμένη παιδοχειρουργική τεχνική, δεν υπάρχει πόνος. Κατά κανόνα δεν συνταγογραφούμε παυσίπονα ή αντιβίωση κατά το εξιτήριο του ασθενούς που γίνεται το απόγευμα της ίδιας ημέρας. Δίνονται οδηγίες περιποίησης και καθαρισμού του τραύματος. Το παιδί σιτίζεται από την ημέρα της επέμβασης, περπατά με προφυλάξεις και το τραύμα του ελέγχεται τη 3η και 7η μετεγχειρητική ημέρα. Δεν υπάρχουν ράμματα για κόψιμο. Συστήνεται επανέλεγχος της περιοχής σε 2 και 6 μήνες.